TEZHİP

Kelime anlamı “altınla süslemek/altınlamak” olan tezhip; yazma kitap, levha ve murakka’ların bezenmesinde ezilmiş varak altın ve çeşitli renklerin kullanılmasıyla uygulanan süsleme sanatıdır (Arseven, 1952: 1982;Birol, 1997: 61). Tezhip sanatı daha çok el yazması kitaplar olarak karşımıza çıkmaktadır. Tezhip, el yazması Kur’ân-ı Kerîm’lerde ağırlıklı olarak zahriye, serlevha, sûre başı ve hâtime sayfalarında kullanılmıştır. Tezhip sanatının uygulandığı diğer yazmalar En’âm-ı şerîf, delâilü’l-hayrât, risaleler ve evrâd-ı şerîf gibi duâ mecmualarıdır. Bu eserlerin ilk sayfalarına unvan tezhibi yapılırdı (Hatipoğlu ve Karadaş 2014:54). Türklerde yüzyıllar boyunca kullanım imkânı bulan tezhip sanatı; mimariden yazma eserlere, cilt kapaklarından levhalara, madeni eşyalardan halılara ve tılsımlı gömleklere varana kadar pek çok alanda sıklıkla kullanılmıştır (Taşkale, 1990: 5).